جالبترین جشن ها و فستیوال های جهان

جالبترین جشن ها و فستیوال های جهان

در مراسمات و جشن ها، هر کشوری آداب و رسوم مخصوص خود را دارد، رسومی که از تاریخ، فرهنگ وعقاید آن مردم سرچشمه می‌گیرد و راه خوبی برای شناخت روحیات و فرهنگ مردم هر سرزمین است. در ادامه نگاهی داریم به برخی از جالبترین جشن ها و فستیوال های جهان.

رسوم و عقاید گاه خود را در غالب جشن هایی با شادی و نشاط نشان می‌دهند و گاهی نیز به روایت یک واقعه دردناک می‌پردازند. این جشن ها و مراسمات گاهی آنقدر معروف و شناخته شده هستند که باعث جذب گردشگران بسیاری در زمان برگزاری آن از نقاط دور و نزدیک می‌شوند. برخی از این جشن ها قدمتی چندین ساله دارند و بر اساس یک دیدگاه و عقیده قدیمی شکل گرفته و همچنان ادامه دارند، برخی دیگر نیز بر اثر یک اتفاق و حادثه جالب شکل گرفته و هر سال تکرار می‌شوند. در ادامه به تماشای 9 مورد از جالبترین جشن ها و فستیوال های جهان می‌نشینیم.

توماتینا (La Tomatina)-اسپانیا

همه ساله آخرین چهارشنبه ماه اوت حدودا 30 شهریور در شهر بانول (Buñol) اسپانیا جشنواره ای جالب و جنگ غذایی انجام می‌شود. در این روز حدود 100 تن گوجه فرنگی در نبردهای خیابانی پرتاب می‌شود (معادل فارسی این جشنوراه، گوجه بزنو است).

تاریخ این جشنواره جالب مربوط به آخرین چهارشنبه ماه اوت سال 1945 است؛ در این روز عده ای از جوانان شهر می‌خواستند توجه کله گنده هایی که در یک رژه شرکت کرده بودند را به خود جلب کنند؛ این شیطنت موجب زمین خوردن یکی از شرکت کنندگان در رژه می‌شود. به دلیل خشم زیاد فرد از زمین خوردن دعوایی در بین جمعیت رخ می‌دهد، سلاح این دعوا ازیک بازار میوه درنزدیکی محل رژه تامین شد و جوانان از گوجه فرنگی به عنوان سلاح اصلی خود استفاده کردند، این دعوا و پرتاب گوجه فرنگی در نهایت با دخالت پلیس خاتمه یافت. این دعوا آن قدر جذاب و زیبا شد که هر ساله در آن روز جوانان یک جشن برگزار می‌کنند و تا امروز این جشن با عنوان توماتینا (La Tomatina) همواره برگزار می‌شود.

کارناوال (Carnival)-برزیل

یکی از بزرگترین و مهمترین رویدادهای فرهنگی کشور برزیل، کارناوال است که همه ساله در ماه فوریه برگزار می‌شود. از کارناوال برزیل به عنوان یک جشن ملی نیز یاد می‌شود و در زمان هفت روز در شهرهای مختلف برزیل شور و شادی را به مردم هدیه می‌دهد.

از نظر کاتولیک ها، کارناوال برزیل جشنی است برای رهایی از شر بدی ها و ناپاکی ها. در این جشن گروه های مختلف در روز مراسم برنامه های از پیش آماده شده خود را با لباس و گریم های مخصوص اجرا می‌کنند. یکی از اصلی ترین برنامه ای این کارناوال، رقص سامباست که نمادی از شخصیت ملی برزیل است وتوسط گروه های مختلف برگزار می‌شود.

کارناوال برزیل، جمعه قبل از چهارشنبه خاکستر آغاز می‌شود. این جشنوارهدر سال 2018 از 20 بهمن ماه(9فوریه) تا 25 بهمن ماه(14فوریه) برگزار خواهد شد.

سال نو چینی

سال نو چینی، یکی از مهم ترین جشن ها و تعطیلات سنتی مردم چین است. این جشن در آغاز سال نو و حدود تاریخ 16 فوریه(27 بهمن) ماه، سال 2018 به مدت 15 روز برگزار می‌شود.

مردم چین آداب و رسوم متفاوتی در این روز دارند. برای مثال چینی های بودایی، از خوردن گوشت در این روز خودداری می‌کنند، برخی نیز عقیده دارند استفاده از کارد و روشن کردن آتش در این روز اصلا خوش یمن نیست.

در این جشن که به طور سنتی همزمان با آتش بازی، لباس های محلی و اژدهای شناور همراه است، چینی ها نیز مانند ایرانی ها به دیدار بزرگ ترها و خانواده خود می‌روند.

در اولین روز سال نو چینی، رقص شیر انجام می‌شود. این رقص کهن ترین آیین در چین است و برخی از خانواده ها برای از بین بردن ارواح، گروه های عروشک گردان را به خانه های خود دعوت می‌کنند تا به وسیله رقص بدشانسی را از بین ببرند. از دیگر آداب و رسوم این جشن می‌توان به هدیه پاکت سرخ اشاره کرد. چینی ها مقداری پول و هدیه درون پاکت قرمز رنگ قرار داده و به خویشاوندان خود هدیه می‌کنند، به اعتقاد آنها با این کار ارواح خبیث از افراد دور می‌شود.

سمانا سانتا (Semana Santa)-گواتمالا

جشنواره سمانا سانتا، فستیوالی است که کمتر در آن از رقص و آواز استفاده شده و تا حدودی با جو معنوی و مسیحیت همراه است. در این مراسم افسانه ها و داستان های به صلیب کشیدن حضرت مسیح را می‌بینید.

نمایش های هیجان انگیز و صلیب های عظیم قدرت معنوی این مراسم را چندین برابر می‌کند، افراد شرکت کننده در این مراسم کلاه و ردای سفید به نام کلنس من (Klansmen)، بر تن می ‌پوشند و با یکدیگر پیمان برادری می‌بندند. شروع این مراسم یک هفته قبل از عید پاک است.

فستیوال گل (Boryeong Mud Festival)-کره جنوبی

یکی از معروف ترین جشنواره های کره جنوبی، گل درمانی در شهر بورئیونگ (Boryeong) است که با نام Boryeong Mud Festival شناخته می‌شود و همه ساله در فصل تابستان انجام می‌شود. فستیوال گل برای اولین بار در سال 1998 برگزار شد و کم کم موجب جذب گردشگران بسیاری از سراسر جهان برای شرکت در این جشنواره شد. گل مورد استفاده در این فستیوال از زمین های گلی اطراف شهر تامین می‌شود و مملو از مواد معدنی مفید است.

از این گل در ساخت لوازم آرایشی هم استفاده می‌شود، در اصل برگزاری این فستیوال راهی برای بازاریابی لوازم آرایشی بورئیونگ است. فستیوال گل در مدت دو هفته برگزار می‌شود که روزهای انتهایی هفته دوم (هفته دوم ماه جولای حدود 24 و 25 مرداد) از محبوبیت بیشتری برخوردار هستند.

فستیوال برف و یخ (Harbin Ice and Snow Festival)-چین

حتما بارها از رسانه های مختلف هنرمندان ایالت میشیگان و ویسکانسین در آمریکا را در حال خلق آثار یخی دیده اید، این هنر شهرت جهانی دارد و البته باید یادآوری کنیم همه ساله در کشور چین و شهر هاربین، شهروندان چینی به خلق آثار یخی می‌پردازند. بعد از اتمام کار و خلق مجسمه های یخی با استفاده از تکنیک های نورپردازی جلوه آنها را چند برابر می‌کنند؛ این آثار به حدی زیبا و چشم نواز است که باور اینکه از یخ ساخته شده اند را سخت می‌کند.

در ابتدای شروع این فستیوال اکثر شرکت کنندگان در این مراسم چینی ها بودند اما با گذشت مدتی علاقمندان بسیاری از اقصی نقاط جهان برای شرکت در این جشنواره به شهر هاربین می‌آیند. این مراسم همه ساله در تاریخ 5 ژانویه (16 دی ماه) به مدت یک هفته برگزار شده و به عنوان بزرگترین فستیوال برف ویخ جهان شناخته می‌شود.

برنینگ من (Burning Man)-آمریکا

برنینگ من(Burning Man) جشنواره ای در کشور آمریکا است که در اولین دوشنبه ماه سپتامبر مصادف با 13 شهریور طی مدت یک هفته در بیابان بلک راک، ایالت نوادا برگزار می‌شود.

معنی نام فارسی این جشنواره مرد سوزان است و نام گذاری آن نیز به این علت است که در اختتامیه این مراسم که در شامگاه شنبه است، یک مرد بزرگ حصیری و یا سازه های بزرگ شبیه آن را می‌سوزانند.

بنیانگذار این مراسم در حقیقت مردی به نام لری هاروی است که در سال 1986 به همراه چند تن از دوستان خود در سانفرانسیسکو، یک آدمک چوبی 2.7 متری و یک سگ کوچک تر را آتش زدند. از آن به بعد افراد زیادی برای تماشای این مراسم به آن محل می‌رفتند. بعد از گذشت مدتی و با توجه به استقبال بیشتر از این فستیوال، محل برگزاری آن به بیابانهای نوادا انتقال پیدا کرد.

جشن هولی (Holi Festival)-هندوستان

یکی از اعیاد و تعطیلات هندو ها جشن هولی است و در شروع فصل بهار آغاز می‌شود. از هولی به عنوان یک جشن ملی و مذهبی در هندوستان یاد می‌شود. هولی را می‌توان جشنواره رنگ ها نیز نامید.

 

هندو ها هولی را در آخرین قمر کامل تقویم هندی، یعنی ماه فالگونا (اوایل ماه مارس یا نیمه دوم اسفند) جشن می‌گیرند. آنها طی این مراسم پودرهای رنگی را درمشت خود ریخته و به سمت یکدیگر پرتاب می‌کنند. بعد از آن با تفنگ های مخصوص آب بازی در کوچه و خیابان به دنبال یکدیگر می‌افتند و روز سراسر شادی و نشاط را برای خود رقم می‌زنند. آنها معتقدند این جشن دو روزه نشانه پیروزی خوبی بر بدی است. نکته جالبتر این است که این جشن در کشورهای دیگری چون نپال، سریلانکا، آفریقا، پاکستان، آمریکا و چند کشور دیگر برگزار می‌شود.

دیوالی (Diwali)-هندوستان

دیوالی از جمله مراسمات هندو ها است که به مدت 5 روز در سراسر هندوستان جشن گرفته می‌شود و در هر روز آن ، آداب، رسوم و کارهای مختلفی انجام می‌شود.

مردم هندوستان در روزهای قبل از شروع این جشن خانه های خود را تمیز و مرتب می‌کنند و پنجره ها را برای خوشامد گویی به الهه کامیابی و توانگری، لاکشمی باز می‌کنند. هندوها در این جشن در خانه های خود شمع و چراغ های بسیاری روشن می‌کنند و به همین دلیل این نام دیگر این جشن، جشنواره نور است.

شاهد تصاویر 9 مورد از جالبترین جشن ها و فستیوال های جهان بودید، اگر شما نیز فستیوال جالب و زیبایی را می‌شناسید آن را با ما و سایر خوانندگان گجت نیوز در میان بگذارید.

پاسخ بدهید

وارد کردن نام و ایمیل اجباری است | در سایت ثبت نام کنید یا وارد شوید و بدون وارد کردن مشخصات نظر خود را ثبت کنید *

*

26 دیدگاه

  1. دوستان عزیز ما نیومدیم باهم جنگ کنیم.مشکل ما ایرانیان اینه شادی توی ایران خیلی کمه.تقریبا داره نابود میشه.اما کشورهای دیگه مراسمات غم و اندوهشونم شیک و شاد .ما حتی دیگه سریالهای تلویزیونم از شادی جدا کردیم .همش غم.شما مدارس کشورهای دیگه رو ببینین دانش آموزا با چ اشتیاقی میرن مدرسه .در عوض تو ایران همه فرار میکنن

  2. خوب .
    جشن روحیرو شاد میکنه عزا روحیرو غمگین. تو مملکت ما متاسفانه جایی برای انتخاب گریه و خنده نداریم.
    مردم شاد با شادی میرن سر کاراشون با شادی کاشف میشن با شادی درس میخونن با شادی موفق میشن.
    مردم غمگیم با گریه سر کار میرن با گریه افسرده میشن با گریه استرس میگیرن با گریه خودکشی میکنن.
    مردمان شاد روحیه شاد دارن و فکرشون باز تره و راحت خودشونو تخیله میکنن. (تو همین جشنا)
    مردمان غمگین روحیه خستگی دارن و فکرشون بستست و چون نمیتونن خودشونو تخلیه کنن عقده ای میشن.
    کاش عوض شهدایه دفاع مقدس به خنددن و نیت اون عزیزان فکر میکردیم. چرا رفتن , چون ما گریه کنیم براشون ؟
    یا امامون و پیامبرامون برا چی امدن تورو به گریه دعوت کنن! از خدا بترسوننت ؟
    همونظور که پیامبر گفته مومن همیشه شاده ! پ کو اون شادی ؟
    برو کل ایران بگرد ببین کی از ته دلش شاده ؟ همه یه دردی دارن.
    پس ما مردمان غمگینن هستیم . روحیه خسته و ادمایه افسرده و بعضا غقدیه ای که خودکشی برا من یه امر خیلی شاخیه.

  3. خدا لعنت کند هر کسی که شادی مردم ایران را نخواهد.

  4. سعید معلومه تو یه بدبخت فلک زده ای که چی جا کسی ادم حسابت نمیکنه اومدی اینجا فقط برای مسخره بازی اگه چهار نفر اون ری منفی روندن دیگه اینورا پیدات نمیشه

    • امثال تو زیاده که خط قرمز روی هویت خودشون می کشن.ما ایرانی هستیم،کشوری که در روزگار قدیم زبان زد تمام دنیا بوده.اما الان تنها خوشی ما یارانه و سهام عدالت هستش

  5. از مراسم ها و جشن های بزرگ ایران چیزی نگفتین که تبدیل شده به هیات های قمه زنی و گریه

  6. فقط سمانا سانتا بقیش فساده حروم کردنه مالو ثروت ملت هستش

    • من خودم مسلمونم و شیعه ام
      دین ما تاکید خیلی زیاد به شاد بودن داره و آدمی رو از غم و غمزدگی بر حذر میداره
      اما چرا دقیقا داره خلافش اتفاق میفته؟؟؟
      تا حالا شده کسی ببینه دهه پر عظمتی از شادی برای مناسبت های مذهبی داشته باشیم؟؟
      یا اصلا برای مناسبت های ولادت و ولایت مذهبی جشن های باشکوهی برگزار بشه؟؟؟
      به شخصه ندیدم … تنها عید با شکوهی که برگزار میکنیم عید نیمه شعبان هستش که اون هم داره کمرنگ میشه (دلایلشم خیلیا میدونن)
      اما …
      دهه ای داریم به اسم محرم که تا دوماه طول میکشه! یعنی ما باید دوماه در غم و ماتم باشیم و در کنار همه این ها کلی خرج های بیخود و اسراف های بیخود انجام میشه … کلی حیوون میکشیم به بهونه ایام شهادت آقا امام حسین (ع)! برای چی و با کدوم منطق این کارها انجام میشه!!!؟؟؟ خود امام حسین گفتن این کار رو بکنید یا بقیه ائمه؟؟
      توو ایام محرم و صفر برآورد کردن میلیاردها تومن خرج مراسم های مذهبی میشه! مگر نه اینکه دین ما تاکید کرده که اسراف نکنیم و حال فقیران رو دریابیم؟؟ پس چرا این همه خرج های ریاکارانه؟؟
      مداحانی که توی 10 روز اندازه دستمزد 10 ساله یک کارگر پول میگیرن!
      هیئت هایی که بیخود و بی جهت عقاید من درآوردی رو به مردم آموزش میدن!
      کجای دین ما این ها رو بهش اشاره کرده؟؟ و اصلا تاکید کرده؟؟؟؟
      دین ما از سیاه پوشیدن منع کرده ما رو، اما تا دو ماه سیاه میپوشیم! چرا؟؟؟
      من خودم شیعه ام و عاشق امام حسین، اما به خدای یگانه قسم میخورم این رسم عزا داری نیست
      ما اگه درکی از کربلا و فلسفه شهادت داشتیم الان همچین اوضاعی نداشتیم
      خب حالا آقای سعید به من توضیح بده و منو قانع کن آیا این ریخت و پاش ها و این کشتن و ریختن خون حیوون ها به اسم عزا داری خودش اسراف نیست؟؟ خودش گناه نیست؟؟؟
      نکته ای که میشه بهش توجه کرد تمام این خرج های بیخودی در راستای درآوردن اشک مردم بوده!
      اما برای خندیدن مردم ایران چه قدمی برداشته شده و چه خرجی شده؟؟؟
      امیدوارم بتونی منو قانعم کنی 🙂

  7. اگه جشنهای 2500 ساله ادامه پیدا میکرد چی میشد ولی حیففففففففف

    • هیچی مملکت ورشکست میشد زیره ولخرجی های بی مورد

      • الان هزار برابرش خرج چیزای دیگه و اختلاس میشه.

      • هزینه جشن 2500 ساله 300 میلیون دلار بود که یک بار انجام شد ولی ایران 10 برابر این پول رو از توریست هایی که سال ها بعد به ایران اومدن تا در کنار تخت جمشید عکس بگیرند پس گرفت
        اما برای مراسم سالگرد خمینی سالی 10 میلیارد هزینه میشه که فقط برای کشور ضرر داره حالا هزینه های کلان میلیاردی که برای خمینی خرج می شود بماند

  8. و ما هیچ و ما فقر و بدبختی……

    آدم این ها می بینه دلش می سوزه به حال ایرانی های غم‌زده

  9. ما هم عوضش محرم و رمضان داریم

  10. اون جشن اسپانیایی ها که گوجه میزنن بهم حال بهم زنه ????????????

    دیوالی و برف و یخ (چین) از همه دوست داشتنی ترن به نظرم

  11. گوجه گیلو دو تومنو ببین چجوری حروم میکنن

  12. اووووووف اون تاج محله تصویر شاخص؟ ??????? خیلی خوشگله

    جشن های این هندیا رنگی منگی و دوست دارم، ملت خوشحالین