ساخت داروهای شیمیایی تومورها

استفاده از اسپرم برای رساندن داروهای شیمیایی به تومورهای سرطانی در بدن

محققان یک انستیتو آلمانی موفق به استفاده از اسپرم برای کمک به ساخت داروهای شیمیایی تومورها با قدرتی بیشتر نسبت به داروهای فعلی شده‌اند.

یکی از دلایل شیمی درمانی این است که بر روی تمامی بدن انسان تاثیر می‌گذارد، این بدان معناست که بقیه بدن شما که حتی تحت تاثیر تومور / سرطان قرار نداشته باشند نیز با داروها ارتباط برقرار می‌کنند. به همین دلیل است که بسیاری از بیماران تحت درمان با انواع عوارض جانبی نظیر حالت تهوع باید دست و پنجه نرم کنند. خوشبختانه دانشمندان به دنبال راهی هستند که با غلبه بر این عوارض، بتوانند داروهای شیمیایی تومورها را هوشمندتر از گذشته بسازند.

Haifeng Xu و تیم تحت امر او در انستیتو لایبنیتس (موسسه تحقیق بر روی جامدات و مواد در آلمان) یک راه بهتر برای ارائه داروهای سرطان را پیدا کرده‌اند که در آن از اسپرم استفاده خواهد شد. دلیل استفاده از اسپرم، تحرک طبیعی آن است و همچنینی این است که می‌تواند دارو را داخل خود قرار داده تا پیش از رسیدن به مقصد اصلی، هیچ گاه اثرات خودش را از دست ندهد. علاوه بر این هیچ واکنش امنیتی را نیز از بدن فرد بیمار دریافت نمی‌کند؛ مگر در مواردی نادر که فرد به اسپرم آلرژی داشته باشد.

ساخت داروهای شیمیایی تومورها

حمل داروی شیمیایی با اسپرم

آنچه که محققان انجام داده‌اند، درواقع این است که اسپرم را با دوکسوروبیسین (یک عامل شیمیایی متداول) خیس کرده و سپس آن‌ها را با یک دهنه مغناطیسی میپوشانند که به آن‌ها اجازه می‌دهد همراه هدایت مغناطیسی، دارو به مقصد هدایت شود. در آزمایش‌های آن‌ها که از تومورهای سرطانی کوچک مچ دست استفاده شده، اسپرم داروهای شیمیایی تومورها را با موفقیت با خود تا مقصد حمل کرده است، به طوری که در نهایت ظرف 3 روز 87 درصد سلول های سرطانی کشته شده‌اند.

نقش اسپرم در  داروهای شیمیایی تومورها

 

با این حال پیش از آن که بخواهید در مورد این روش درمانی بالقوه هیجان زده شوید، باید بگوییم که در ساخت این داروهای شیمیایی تومورها از نوعی اسپرم خاص استفاده شده است و هنوز مشخص نیست که آیا اسپرم انسان نیز چنین توانایی نگهداری را دارد یا خیر! سوالات مختلفی نیز در اینجا وجود دارد که هنوز به بسیاری از آن‌ها پاسخی داده نشده است. مثلا اینکه آیا محفظه مغناطیسی اسپرم خود تاثیرات منفی را در بدن انسان پس از دریافت به وجود خواهد آورد یا خیر! برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید به این آدرس مراجعه کنید.