شرکت لامبورگینی ؛ نگاهی به سیر تکامل و تاریخچه خودروساز افسانه‌ای ایتالیایی

شرکت لامبورگینی یکی از بزرگ‌ترین خودروسازان دنیاست که بسیاری آن را با سوپر اسپورت های جاه‌طلبانه می‌شناسند. اما چه چیزی سبب رسیدن به این جایگاه شده است؟

طی 50 سال اخیر، لامبورگینی با تولید محصولات خاص و متفاوت، خود را به یکی از برندهای محبوب و خواستنی در صنعت خودرو تبدیل کرده است. همانند رقیب دیرینه این شرکت یعنی فراری، مهندسان سانتاگاتا بولونیزه با شروعی ناممکن، بحران‌های مالی عظیم را پشت سر گذاشته و به جایگاه فعلی دست پیدا کرده‌اند.

در ادامه نگاهی به تاریچخه لامبورگینی و فراز و نشیب‌های پیش روی آن خواهیم داشت.

این تصور بسیاری از مردم از شنیدن نام “لامبورگینی” است؛ اما این تنها یک روی سکه است.

پس از جنگ جهانی دوم، فروچیو لامبورگینی (Ferruccio Lamborghini) به موفقیت‌های بسیاری در تولید ابزار کشاورزی برای بازسازی اروپا دست پیدا کرد. پس از آن، این کارآفرین ثروتمند مجموعه‌ای از بهترین خودروهای اسپورت موجود در قاره را خرید.

اما چگونه شرکت لامبورگینی از تولید تراکتور، به یک خودروساز افسانه‌ای تبدیل شد؟ پاسخ این سوال می‌تواند متفاوت باشد.

داستانی وجود دارد که می‌گوید پاسخ نامناسب انزو فراری به دنبال شکایت فرویچو لامبورگینی بابت خودروهای اسپورت این کمپانی، سبب تولید چنین اتومبیل‌هایی شده است. به نظر می‌رسد انزو فراری در پاسخ به شکایت لامبورگینی، گفته بود “مشکل از راننده است، نه خودرو!”

داستانی دیگر نیز می‌گوید سود بالای صنعت خودروهای اسپورت، این کارآفرین مشهور را به تولید اتومبیل تشویق کرده است. هرچند، احتمالا قضیه اصلی چیزی میان این دو باشد.

علاقه بسیار فروچیو به نبرد گاوهای نر و متولد شدن در برج ثور (گاو)، دومین برج فلکی، سبب شد تا او از تصویر یک گاو مهاجم و خشن به عنوان آرم استفاده کند.

350 جی تی، اولین محصول شرکت لامبورگینی بود که در سال 1963 معرفی شد.

مدتی بعد نیز نسخه کانورتیبل این خودرو با ظاهری جذاب رونمایی شد.

بدون شک، فروچیو به دنبال کشف استعدادها بود.

برای طراحی بدنه خیره‌کننده خودروی 350، لامبورگینی طراحان باسابقه و توانمند کاروزریا تورینگ سوپرلجرا که مقر آن در میلان واقع شده بود را استخدام کرد.

جالب است بدانید خودروی آستون مارتین DB5 هم توسط کاروزریا تورینگ طراحی شده است.

به علاوه، این شرکت مسئولیت طراحی بدنه بسیاری از خودروهای فراری از جمله «166» را نیز بر عهده داشته است.

لامبورگینی مجبور بود برای خودروهای خود، یک موتور را از پایه طراحی کند. همین موضوع باعث شد تا فروچیو از مدیر توسعه قبلی فراری، جیوتو بیتزارینی (Giotto Bizzarrini) کمک بگیرد.

بیتزارینی در زمان فعالیت خود در فراری، بر توسعه خودروی افسانه‌ای 250GTO نظارت داشت.

موتور 3.5 لیتری V12 که توسط بیتزارینی طراحی شده بود، قدرت فوق‌العاده بالایی داشت و به پلتفرمی برای توسعه و بهینه‌سازی توسط مهندسان تبدیل شد.

طی زمان، موتور طراحی شده توسط بیتزارینی، بزرگ‌تر، قوی‌تر، بهینه‌تر و پیشرفته‌تر شد.

در حقیقت، شرکت لامبورگینی از مدل‌های مختلف موتور بیتزارینی در ابرخودروی مورسیه لاگو استفاده کرد.

به دنبال توسعه خودروهای شیک اما بااصالت GT، لامبورگینی با معرفی میورا در کانون توجه قرار گرفت.

این خودرو که بسیاری از افراد آن را نخستین سوپر اسپورت واقعی می‌دانند، با نام یکی از گاوهای وحشی معروف اسپانیایی و حداکثر سرعت 276 کیلومتر بر ساعت تولید شد.

میورا در نمایشگاه خودرو ژنو 1966 رونمایی شد و طراحی متعلق به آینده آن، همگان را مجذوب خود کرد. در واقع، پیش از آن مردم نمونه چنین چیزی را ندیده بودند.

بدنه عجیب و غریب خودرو توسط مارسلو گاندینی (Marcello Gandini) از شرکت مشهور برتون طراحی شده بود. میورا یکی از چندین خودروی نمادینی بود که گاندینی برای لامبورگینی طراحی کرد.

همانند خودروهای جی تی شرکت لامبورگینی ، میورا نیز به موتور V12 بیتزارینی تجهیز شده بود. هرچند، این‌بار سازندگان بر خلاف روند مرسوم، موتور خودرو را در بخش مرکزی و پشت سر راننده قرار دادند.

علی رغم محبوبیت بالای میورا، این ابرخودرو نتوانست آن‌گونه که برازنده نام لامبورگینی بود، منابع مالی شرکت را تامین کند. سال 1972، فروچیو لامبورگینی مجبور شد 51 درصد از سهام این شرکت بزرگ را به گروهی سوییسی بفروشد.

پس از خروج فروچیو از شرکت، لامبورگینی فراز و نشیب‌های بسیاری را پیش از ملحق شدن به کرایسلر در سال 1987 تجربه کرد.

در همان زمان، شرکت لامبورگینی محصولاتی قدرتمند و درخور را معرفی کرد که اسپادا یکی از آنها بود.

جارما دیگر خودرویی بود که در تعداد محدود 176 دستگاه تولید شد.

خودروی چهار نفره اوراکو که موتور آن در بخش مرکزی سوار شده بود، به عنوان یکی دیگر از محصولات موفق آن دوران، طی سال‌های 1973 تا 1979 تولید شد.

در سال 1974، شرکت لامبورگینی با معرفی خودروی خاص کانتاش، رقابت را با قدرت بیشتری نسبت به قبل دنبال کرده و درهای جدید آن که امروزه با نام درهای قیچی لامبورگینی شناخته می‌شوند، به زبانی مشترک میان خودرو و برند تبدیل شد. نام این اتومبیل از یک عبارت ایتالیایی با ترجمه تقریبی «گاو مقدس» گرفته شده است.

برای این خودرو، لامبورگینی با نگاه به گذشته، از فرمول ساخت میورا استفاده کرده بود.

موتور این خودرو، بزرگ‌تر و قدرتمندتر از موتور V12 بیتزارینی در سال‌های دور بود.

باز هم گاندینی مسئولیت طراحی بدنه را بر عهده داشت.

برای بیشتر از یک دهه، کانتاش به لامبورگینی اجازه می‌داد شانه به شانه با فراری در نمایشگاه‌های مختلف سراسر جهان رقابت کند. هرچند، زمانی که این موضوع به پوسترهای روی دیوار نوجوانان محدود می‌شد، کانتاش با فاصله‌ای زیاد پیروز بود.

در حقیقت، کانتاش حتی بعد از گذشت 40 سال از زمان معرفی، به عنوان یکی از خاص‌ترین مدل‌های لامبورگینی با زبان طراحی مخصوص که بلافاصله قابل تشخیص است، شناخته می‌شود.

اواخر سال‌های دهه 1980، کانتاش با معرفی محصولات جدیدتر و قدرتمندتر، کم‌کم عمر بالای خود را نشان داد.

فراری اف 40 یکی از همین محصولات با حداکثر سرعت 201 مایل بر ساعت (323 کیلومتر بر ساعت) بود.

با معرفی ابرخودروی پورشه 959، کاملا واضح بود که شرکت لامبورگینی به یک مدل پرچمدار جدید نیاز دارد.

همین موضوع باعث توسعه و معرفی ابرخودروی دیابلو با حداکثر سرعت 202 مایل بر ساعت (325 کیلومتر بر ساعت) شد. نام این خودرو از یکی از گاوهای وحشی که مبارزه آن با یک ماتادور در سال 1869 چندین ساعت طول کشید، گرفته شده است.

بعد از موفقیت‌هایی که لامبورگینی با میورا و کانتاش به دست آورد، این خودروساز با دیابلو باز هم مورد توجه قرار گرفت.

یک بار دیگر، سازندگان از نسخه تقویت‌شده موتور V12 بیتزارینی به عنوان نیروی محرکه خودرو استفاده کردند.

مثل همیشه، باز هم مارسلو گاندینی پشت این طراحی زیبا بود.

جالب است بدانید کرایسلر با رد کردن پیشنهاد اولیه گاندینی، وظیفه طراحی خودرو را به طراح اصلی خود یعنی تام گیل محول کرد. بعد از دیابلو، تام گیل مسئولیت طراحی ابرخودروی آمریکایی دوج وایپر را طی سال‌های 1990 بر عهده گرفت.

برای فروچیو لامبورگینی، دیابلو آخرین خودرویی بود که او پیش از مرگش در سال 1993 و سن 76 سالگی تجربه کرد.

اگرچه شرکت لامبورگینی، دوره‌ای کوتاه از احیای مالی را در مالکیت کرایسلر تجربه کرد، اما این موضوع زیاد طول نکشید و در سال 1993، کرایسلر این شرکت را به گروهی از سرمایه‌گذاران اندونزیایی فروخت.

در سال 1998، وجود بحران مالی سبب شد تا صاحبان اندونزیایی لامبورگینی آن را مجددا به فروش برسانند. در همین زمان، شرکت آئودی به عنوان زیرمجموعه فولکس واگن، لامبورگینی را به تصاحب خود درآورد.

پیش از خرید لامبورگینی، مدیر ارشد اجرایی آئودی از رییس گروه فولکس واگن، فردیناند پیچ، بابت انجام این کار اجازه گرفت. فردیناند پیچ که از نسل موسس پورشه یعنی فردیناند پورشه بود، اعلام کرد که علنا نمی‌تواند از این اقدام حمایت کند چرا که باعث ناراحتی خانوده او می‌شود.

اواخر 1998، آئودی شرکت لامبورگینی را به ارزش 111 میلیون دلار خریداری کرد. در سال 2001 نیز ابرخودروی مورسیه لاگو توسط این کمپانی ایتالیایی تحت مالکیت آئودی رونمایی شد.

مورسیه لاگو نام یکی از گاوهای مبارزه‌ای بود که در نبردی سخت با یک ماتادور، 24 بار نجات پیدا کرد. هرچند، این پیامی روشن برای رقبای لامبورگینی در مارانلو بود.

سوپر اسپورت جدید ایتالیایی‌ها زیر نظر لوک دانکر ولک طراحی شده بود؛ اما باز هم موتور V12 بیتزارینی برای انجام وظیفه مورد استفاده قرار گرفت.

در قوی‌ترین نسخه این موتور، مورسیه لاگو LP 670-4 SuperVeloce بیش از 660 اسب بخار نیرو تولید می‌کرد.

در سال 2004، گالاردو نیز به عنوان مدل رده پایین به خانواده لامبورگینی اضافه شد؛ اتومبیلی که بهترین فروش را در تاریخ این کمپانی بزرگ تجربه کرد.

گالاردو که نام آن از یک نژاد تاریخی از گاوها گرفته شده است، از یک موتور V10 به جای V12 بهره می‌برد.

سال 2005، استفان وینکلمن به عنوان رییس و مدیر ارشد اجرایی لامبورگینی، سکان هدایت را در دست گرفت. سال 2011 نیز اونتادور به عنوان اولین خودرو بعد از مدیریت وینکلمن، با اهداف جاه‌طلبانه از راه رسید.

اونتادور 12 سیلندر، نخستین پرچمدار لامبورگینی بود که در آن از موتور V12 بیتزارینی استفاده نشده است.

نام این ابرخودرو با حداکثر سرعت 217 مایل بر ساعت (349 کیلومتر بر ساعت) نیز از یک گاو که در نبردی بی‌رحمانه با یک ماتادور در سال 1993 حضور داشته، گرفته شده است.

سال 2014، لامبورگینی خودروی جدید اوراکان را معرفی کرد؛ محصولی خارق‌العاده که ادامه‌دهنده راه گالاردو بود. اوراکان نام یکی از گاوهای مبارزه‌ای در سال 1879 است.

همانند گالاردو، اوراکان هم به موتور V10 مجهز شده است.

سال 2016، وینکلمن لامبورگینی را ترک کرد و سرپرست سابق تیم فرمول یک فراری، استفانو دومنیکالی به عنوان مدیر ارشد اجرایی منسوب شد.

پس از آن، کانسپتی جدید و متفاوت با نام سنتناریو پیش روی همگان قرار گرفت.

کانسپت جدید ترزو میلنیو هم دیگر محصول خاص سال‌های اخیر لامبورگینی است.

اوروس، جدیدترین محصول لامبورگینی است که چندی پیش شاهد رونمایی رسمی آن بودیم. به گفته سازندگان، این خودرو با حداکثر سرعت 190 مایل بر ساعت (305 کیلومتر بر ساعت)، سریع‌ترین خودروی شاسی بلند موجود است.

بعد از عرضه LM002 در سال‌های 1980، اوروس اولین خودروی آف رود لامبورگینی محسوب می‌شود. این خودروی مجهز به موتور V12 بیتزارینی برای ورود ایتالیایی‌ها به یک مسابقه نظامی و جایگزین شدن با جیپ طراحی شده بود. با این حال، هاموی در آن رقابت پیروز شد.

لامبورگینی عرضه اوروس که نام آن از یکی از اجداد خشن گاوهای امروزی گرفته شده است را از بهار 2018 آغاز می‌کند.

امروزه شرکت لامبورگینی ، یکی از بزرگ‌ترین خودروسازان جهان بوده و با شرکتی که پنج دهه پیش تاسیس شد، تفاوت بسیاری دارد.

در حقیقت، حالا لامبورگینی میراث و شجره‌نامه‌ای را دارد که پیش‌تر، فاقد آن از نگاه کلکسیونرها بود. تصویر ضمیمه‌شده، سه مدل از خودروهای این شرکت در گاراژ مشهور جی لنو را نشان می‌دهد.

بعد از گذشت بیش از 50 سال، حالا لامبورگینی با وضعیت مالی پایدار، آماده نمایش طرح‌های دیوانه‌وار خود در صنعت خودرو است.