تکنولوژی تشخیص چهره سه بعدی جایگزین حسگر اثر انگشت روی نمایشگر می‌شود

به عقیده مینگ چی کو، تکنولوژی تشخیص چهره سه بعدی ، روشی ایده‌آل برای باز کردن قفل تلفن های هوشمند بوده و می‌تواند جایگزین حسگر اثر انگشت شود.

بدون شک، آیفون ایکس با مجهز شدن به نمایشگر لبه به لبه اولد و کنار گذاشتن تاچ آی دی، محصول متفاوت و تاثیرگذار برای اپل خواهد بود. به علاوه، سازندگان حالا از تکنولوژی تشخیص چهره سه بعدی اختصاصی خود موسوم به Face ID بهره برده‌اند که عملکرد فوق‌العاده‌ای داشته و حتی در محیط‌های کم‌نور نیز به بهترین شکل ممکن ایفای نقش می‌کند.

اپل با معرفی Face ID، نه‌تنها نحوه باز کردن قفل تلفن های هوشمند را تغییر داد، بلکه باعث شد دیگر شرکت‌های فعال در این حوزه نیز تمرکز خود را روی این فناوری و قابلیت‌های آن متمرکز کنند. با توجه به جدیدترین تحقیقات تحلیل‌گر مشهور موسسه KGI Securities، تکنولوژی تشخیص چهره سه بعدی ، روشی ایده‌آل برای باز کردن قفل صفحه گوشی های هوشمند است.

از زمان معرفی آیفون ایکس همراه با Face ID و دوربین TrueDepth، توجه سازندگان به تکنولوژی های سه‌بعدی افزایش پیدا کرده که این موضوع می‌تواند آینده توسعه گوشی های موبایل را دگرگون کند. کو معتقد است طی دو تا سه سال آینده، رشد استفاده از این فناوری، بهتر از حسگرهای اثر انگشت روی صفحه خواهد بود. تکنولوژی تشخیص چهره سه بعدی سازگاری بالایی با نمایشگرهای ال سی دی دارد، در حالی که این سنسورهای اثر انگشت تنها با نمایشگرهای اولد سازگار خواهند بود. از آنجایی که سامسونگ، شرکت پیش‌گام در عرضه محصولاتی با نمایشگر آمولد است، استفاده از حسگرهای اثر انگشت روی صفحه نمایش نیز محدود می‌شود. پیش‌تر آقای کو اعلام کرده بود گلکسی نوت 9 با چنین سنسوری به فروش خواهد رسید.

بنا بر گزارش‌های قبلی این تحلیل‌گر، حدودا دو سال و نیم طول خواهد کشید تا رقبای اپل به صورت کامل از چنین سیستمی استفاده کنند. در این صورت، اهالی کوپرتینو برای تجهیز تمام گوشی های خود به این فناوری پیشرفته، به اندازه کافی زمان خواهند داشت.

اگرچه سنسورهای اثر انگشت درون صفحه‌ای به عنوان یک به‌روزرسانی معمولی نسبت به سنسورهای خازنی محسوب می‌شوند، تکنولوژی تشخیص چهره سه بعدی ، یک قابلیت انقلابی بوده و تاثیر بسیار زیادی بر بازار خواهد داشت. همچنین این سیستم، امنیت اپلیکیشن‌ها و دستگاه را افزایش داده و انجام کارهای جذاب و سرگرم‌کننده همچون ایجاد انیموجی‌ها را نیز امکان‌پذیر می‌کند. به علاوه، آن را می‌توان یکی از فاکتورهای کلیدی در توسعه واقعیت افزوده در نظر گرفت.