گجت نیوز آخرین اخبار گجتی و فناوری های روز دنیا 
موجودات فضایی که میان کهکشانها سفر میکنند، بدون شک از تکنولوژی و علم بسیار بالایی برخوردار هستند. این تکنولوژی که سبب ساخته شدن سفینههای غول پیکر شده است، به سوخت و انرژی زیادی نیاز دارد. به راستی چه چیزی توانایی ایجاد این حجم از انرژی را دارد؟ شاید این موضوع با ناپدید شدن ستاره ها ارتباط داشته باشد ؟
تفاوت میان یک تکنولوزی پیشرفته با سحر و جادو قابل تشخیص نیست. هر چه از زمان میگذرد و ما به علم جدیدی دست مییابیم، این جمله بسیار مشهور از آرتور سی کلارک را بهتر درک میکنیم. اما روند پیشرفت ما که برای خودمان هیجان انگیز نیست! پس برای درک این جمله بهتر است به سراغ یوفوهایی که همچون ماهی در آسمان آزادانه حرکت میکنند، برویم. حتما یوفولوژیستها و شاهدان عینی برخورد با یوفوها، جمله کلارک را با گوشت و خون خود درک کردهاند!
ماهواره سوهو که وظیفه بررسی دائم خورشید را دارد، داستانهای زیادی از یوفوهای فوق پیشرفته برای ما زمینیها ارسال کرده است. تصاویر و ویدوییهایی که همچون شواهد بسیار دیگر توسط ناسا و دانشمندان بزرگ دنیا سرکوب شدند. هر کاری که انجام شود، تغییری در صورت مسئله ایجاد نمیکند. سوهو شواهد و سرنخهای زیادی از نوع پیشرفته سوخت خورشیدی به ما داده است. باید از خود بپرسیم که چرا یک یوفو و سفینه مادر باید تا این حد به خورشید نزدیک شود؟
ابتدا بگذارید مطلبی را برای دوستانی که نمیدانند، توضیح بدهم. منطقه سبز به مکان و مداری میگویند که سیارهای در آن قرار داشته و به دلیل فاصله مناسب با ستاره میزان خود، توانایی ایجاد حیات را دارد. این منطقه سبز برای منظومه شمسی، متعلق به دو سیاره زمین و مریخ است. طی میلیونها سال آینده، هنگامی که خورشید با آغاز مرگ خود دچار گسترش دیوانهواری میشود، منطقه سبز به سیاراتی همچون مشتری و زحل سپرده میشود. در این زمان، زمین و مریخ مدتهاست که توسط خورشید بلعیده شدهاند. با این تفاسیر، فاصله مناسب از ستارهها بسیار حساس میباشد. حیات، موردی آسیب پذیر است که در هر شرایطی شکل نمیگیرد و نمیتواند به بقای خود ادامه دهد.ناپدید شدن ستاره ها
متوجه شدیم که حتی برای بقای خودمان هم که شده باید در فاصله مناسبی از ستارهها قرار بگیریم. پس حالا که در فاصله مناسب قرار داریم و به تکنولوزیهای خوبی دست یافتهایم، استفاده از نور و گرمای خورشید به عنوان سوخت و انرژی تجدید پذیر، گزینه مناسبی است. اما مقدار زیادی ار انرژی خورشیدی در زمین هدر میرود و ما قادر به استفاده نیمی از آن هم نیستیم. پس تکلیف چیست؟ صفحههای خورشیدی به سیاره ناهید ارسال کنیم؟ با مشکل دمای ذوب چه کار کنیم؟
باری دیگر به موضوع باز میگردیم. ماهواره سوهو سالیانه هزاران یوفو در فاصله بسیار نزدیکی از خورشید مشاهده میکند. موجودات فضایی که میلیونها سال از ما پیشرفتهتر هستند و توانایی ساختن سفینهای با این درجه از تحمل دما هستند، از میزان ارزش انرژی خورشیدی خبر ندارند؟ مسلما بیش از آنچه که ما بتوانیم تصور کنیم، میدانند و در این راستا، هزاران فناوری جدید خلق کردهاند تا میزان دریافت انرژی را به حداکثر برسانند.
اما سوال این است، آیا تنها دریافت تابش خورشید برای تامین انرژی سفینه به اندازه ماه کافی است؟ بحثی که این روزها باری دیگر به صدر جدول مباحث مورد علاقه دانشمندان بازگشته، علت ناپدید شدن ستاره ها میباشد. خورشید از ستارههای نسبتا کوچک کیهان قلمداد میشود، پس چه چیزی عامل ناپدید شدن ستاره ها در کیهان است؟
آیا ناپدید شدن ستاره ها کار موجودات فضایی است؟
میدانیم که سیاهچالهها توانایی بلعیدن کامل یک ستاره را داردند اما این امر در عرض چند ثانیه رخ نمیدهد و آثاری از خود به جا میگذارد. به صورت کلی، دانشمندان متوجه میشوند که این اتفاق توسط سیاه چالهای رخ داده است. اما مواردی نیز وجود دارند که یک ستاره بدون هیچ علتی و به صورت ناگهانی ناپدید میشود. علت این دسته از حوادث چیست؟
این اتفاقات نخستین بار با ستارهای بهنام «تبی» (Tabby) شروع شد. دانشمندان متوجه افت میزان روشنایی و درخشش این ستاره و ناپدید شدن آن شدند، بدون این که آثاری از برخورد یک سیاه چاله با آن پیدا شود. این اتفاق باعث توجه تمامی اختر شناسان شد، چرا که هیچ علت و توجیح علمیای برای این نوع از مرگ ستاره وجود ندارد و به صورت کلی، چیزی که ما از مرگ ستاره میدانیم بسیار با این اتفاق فرق دارد!
طبق معمول فرضیات زیادی برای این پدیده ارائه شد و در میان این فرضیات ، دانشمندانی که ترس از تمسخر دیگران نداشتند شروع به گمانه زنیهایی حول وجود حیات فرازمینی بسیار پیشرفته در نقاط دور کردند. آنها اعتقاد داشتند که تکنولوژی و دستگاههایی فوق پیشرفته ممکن است این ستارهها را احاطه کرده و از آنها جهت تامین انرژی تغذیه نماید.پس از آن بود که محققان شروع به بررسی و نقشه برداری از حدود ۳۰۰ هزار ستاره کردند که اگر در بررسی های آینده ستاره ای بطور ناگهانی ناپدید شد متوجه این تغییرات شوند.
آقای جی اولسان از دانشگاه ایالت بویس آیداهو که در این پروژه مشغول به کار است در این باره اذعان داشت:
انجام این کار برای ما معقولانه است. یک جستجو با برنامه ریزی دقیق و سنجیده جهت کشف و مطالعه موارد غیر معمول که امکان دارد در گذر زمان اطلاعاتی را از دیدگاه ما پنهان کرده باشد. اکنون تحقیقات ما محدود است اما میتواند بیانگر علت چیزی که مشاهده کردیم، باشد.
تمامی این موارد میتواند مشاهدات سوهو را توجیح کند. اما علت ترس دانشمندان برای برخورد با موجوداتی که ناممکن را ممکن میسازند، عجیب است! این موجودات به قدری به ما اهمیت میدهند که تنها با نزدیک شدن به خورشید، انرژی خود را تامین میکنند که بدون شک برایشان کافی نیست. آنها میدانند که ما برای ادامه حیات به خورشید نیاز داریم و در صورت بروز اختلال و تغییر، در عرض چند ثانیه نابود میشویم. در نتیجه میتوان نگرانی این دسته از دانشمندان همچون استیون هاوکینگ را بی دلیل دانست. موجوداتی که توانایی سفر با سرعت نور و ناپدید کردن ابر ستارههای دنیا را دارند، نیازی به سیاره کوچک و خورشید ما ندارند. شاید اگر قرار بود به دست یوفوها نابود شویم، مدتها قبل از صحنه کیهان به روشهای مختلف محو شده بودیم.
نظر شما در مورد نظریه ناپدید شدن ستاره ها توسط موجودات فضایی چیست ؟
